Duiken, snorkelen. Herinneringen aan de Keys, Florida. We staan op het punt om op een grote witte toeristenboot te gaan snorkelen, ver voorbij de mangrovebossen en een eind uit de kust. Met de tickets op zak wandelen we nog wat rond in het haventje, als we ineens wat reuring aan het eind van een steiger bemerken. Mensen buigen zich over de houten reling en staan enthousiast naar het water te wijzen: een flinke barracuda. Mmmmmmm. Nog geen half uur later een nog grotere consternatie bij de tegenoverliggende kade. Een méér dan een meter grote haai zwemt rustig heen en weer in het heldere water.
Ik begin hem te knijpen. Als die beesten hier al zwemmen, wat moet dat straks dan in het grote open water? Erik blijft er koel onder en zegt iets wat ik heus wel eens vaker gehoord heb: "Ze zijn banger voor jou dan jij voor hen, hoor!" De climax van de dag komt op de boot. De 'captain' legt uit dat we gaan snorkelen naar het grote Christusbeeld en zullen genieten van een prachtige onderwaterwereld. "And, by the way, it's jellyfish season. So be careful". Het volgende half uur zit ik totaal verstijfd te wachten. In het water lukt het me met geen mogelijkheid de rust te vinden en hyperventilerend kom ik telkens weer boven. Snorkelen? Duiken? Niets voor mij.
 |
| Schrikken van een barracuda |