Op zoek in Zweden

De wat oudere caissière kijkt ons onzeker aan. 'Pe-ter-Lund-qvist?' vraagt ze in zangerig Zweeds. Nej. Die kent ze niet. "Alg-hä-gen?" Nee, ook daar heeft ze nog nooit van gehoord. Ze kan ons niet helpen. Toch kijkt ze nog eens naar onze reispapieren en met vastberaden blik start ze, op haar kassa, Google Maps op. Na enig turen naar het beeldscherm klaart haar gezicht op. "You go...uhm..." Ze keert haar rug naar ons toe en als een stewardess steekt ze haar arm uit naar links. "To the left?" vragen wij. Yes, yes. Met haar andere hand duidt ze een heuveltje aan en roept over haar schouder: "Train!". "Cross the railway?" reageren wij weer. Ook dat is wat ze bedoelt. "Alg-hä-gen" zingt ze nog eens.

Stuga in Mullsjö

Met deze aanwijzingen en haar vriendelijke groeten gaan we op weg. Maar als boerderijen geen huisnummer hebben is het lastig vinden. Twee keer hetzelfde rondje over een grindweg; er klopt iets niet. Vermoeid van een lange dag reizen volgen we hoopvol de auto die net voorbij komt rijden. De regen en het onweer kletteren inmiddels uit de lucht. Na ons "We are lost!" wil ook deze vriendelijke Zweed meteen helpen. Ook hij checkt Google Maps en stapt dan in zijn auto om ons voor te rijden. Met een brede lach en een "Have a nice holiday" levert hij ons tien minuten later af bij - naar zijn inschatting - de plek die het best overeenkomt met de gegevens in onze papieren. En dat blijkt een Zweeds paradijsje.