Midden in de oude stad van Sarajevo staat een bron, waar je even wat water kunt drinken of een flesje kunt vullen. Veel locals, meest moslims, en toeristen doen dat dan ook. Want 'Pas als je uit deze bron gedronken hebt, vind je de weg terug naar Sarajevo, wat er ook gebeurt'. Toch is deze bron bepaald niet wat het meeste indruk op ons maakt in Sarajevo.
 |
| Foto: Bastiaan Wesseling |
Het is het verhaal van de stad Sarajevo, dat nog lang blijft hangen. Nog geen 25 jaar geleden heeft in hier bijna vier jaar lang een burgeroorlog gewoed. Dus geen oorlogsverhalen uit overlevering, maar een oorlog die plaatsvond in een periode waaraan wij zelf heel concrete herinneringen hebben. Zoals waar we toen werkten en studeerden, en dat onze oudste dochter werd geboren.
Had ik dus niet veel meer van deze oorlog in de geschiedenis moeten weten? Van deze jarenlange en complexe strijd, op zo'n korte afstand van Nederland. Een periode waarin het leven in Sarajavo werd beheerst door granaatinslagen, sluipschutters en vernietiging, ontstaan door grote cultuurverschillen tussen Bosnische moslims, Bosnische Kroaten en Bosnische Serviërs. En waarbij zo'n 12.000 mensen, moslims en niet-moslims, gedood of bewust vermoord zijn en zeker 10.000 mensen gewond raakten.
 |
| Een 'Roos van Sarajevo' |
Onze jonge, charmante gids vertelt hoe zij als kleuter dagelijks door een klein raam aan de achterkant van haar ouderlijk huis moest klimmen om de Servische snipers te ontlopen. Hoe de afgebrande bibliotheek in de afgelopen jaren weer in al zijn glorie is hersteld. En hoe haar ouders nog steeds verlangen naar de comfortabele en stabiele tijd van Tito. Wat ze ons niet laat zien zijn de 'Rozen van Sarajevo', herinneringen aan door granaten omgekomen inwoners. Of de vele kogelgaten in muren van huizen en winkels. Liever benadrukt ze hoe positief en volhardend de bewoners gedurende deze oorlog bleven.
Inmiddels heb ik veel informatie over Sarajevo en de Bosnische burgeroorlog gelezen. En ben ik blij dat wij het water uit de bron gedronken hebben. Ooit komen we terug, om nog meer te horen, zien en voelen van deze stad met zo veel geschiedenis.
 |
| Meet Mia |
Een fonkelnieuwe menukaart nodigt ons uit om Mia te ontmoeten.
"Who is Mia?" Ik vraag het de jonge ober met de donkere krullen en een baard. Met zijn geruite bloes, zwarte lompe schoenen en een ruimvallende zwarte broek onder zijn sloof lijkt hij niet helemaal in deze omgeving te passen. Een hippe bakkerij met zelfgebakken brioches en sandwiches. En de taartjes net kunstwerken.
"Mia is the boss." Hij stopt even met praten, terwijl hij de koffie neerzet. "She is 24 and owner of the bakery."
"So a very young boss!" zeg ik lachend. "Yes, a very young boss." bevestigt hij. En na een korte stilte: "And a very hot looking boss, too, if I may say so." Hij grijnst bij zijn eigen vrijpostigheid.
 |
| Snow white |
Een jonge, creatieve en kennelijk ook nog mooie onderneemster in Zagreb. Wat maken zulke mensen de wereld toch leuk. Dan kun je toch niet anders dan van zo'n heerlijk kunstwerkje gaan genieten?
