Luisterrijk verleden

Vakwerkhuizen in Brilon

Ze hebben verschrikkelijk hun best gedaan, de medewerkers van het toeristenbureau in Brilon. Een prachtig vormgegeven folder met een enorme lijst met bezienswaardigheden. Je wordt vanzelf nieuwsgierig wat dit oude stadje in het Sauerland allemaal te bieden heeft.

In de brochure een uitgebreide toelichting op de route. Veel informatie over woningen van Duitse families en andere historische gebouwen. “Op nummer 58 vindt u Brilons oudste vakwerkhuis” en bij nummer 67 lezen we "Resten van de voormalige stadsmuur". Gapend naar een stapel stenen ginnegappen we wat over deze een beetje beperkte bezienswaardigheid. En zo gaat het nog even verder. Het dieptepunt is het kleine bronzen beeldje op een pilaartje, dat de plaats inneemt van een in 1811 afgebroken poort.

Voormalige stadspoort

Terug in Nederland zoek ik de routebeschrijving nog eens op. Het was toch wel vreemd dat ze zoveel teksten opgenomen hebben over bezienswaardigheden die er niet of nauwelijks meer staan. Maar die teksten kan ik nergens meer terugvinden. Slechts een enkele omschrijving verwijst naar iets wat er niet meer is. "Ik vind het toch zo gek, " zeg ik tegen Erik. "Hoe kan dat nou?"

"Nou," zegt hij, "dat kan wel kloppen. De rest heb ik gewoon niet voorgelezen." 

Verlaat excuus

Veel boeken om ons heen. Diverse keurig op elkaar, maar ook half omgevallen stapels. Vrij actuele vrouwelijke thrillerschrijfsters naast dertig jaar oude studieboeken over reclame en marketing. Een ding hebben ze gemeen: leuk, maar we zullen ze echt niet nog een keer lezen. Tijd om af te voeren.

Alle boeken gaan met de nodige melancholie nog eens door onze handen. In sommige zit keurig op de binnenkaft een Ex Libris met datum. Of er staat een naam. Andere hebben een mooie opdracht als herinnering aan een bijzondere gelegenheid. En ėėn bevat zelfs een ongebruikte cadeaubon.

Ik kijk nog eens goed. Een boek over de Body Shop, jaren geleden uitgeleend aan een studiegenootje. Weet nog goed hoe ik er tot vervelens toe om heb moeten vragen. En hoe geïrriteerd ik de retourenvelop openmaakte. Het is wat laat, maar heb ik soms méér teruggekregen dan dat ik heb uitgeleend?