maandag 26 augustus 2013

Reisherinneringen

Souvenirs zijn het leukst als je zelf geweest bent op de plaats van herkomst. Een herinnering aan een reis kan voor mij bestaan uit een gebruiksvoorwerp, iets uit de omgeving of een plaatselijke lekkernij. Vooral het regelmatig gebruik van huishoudelijke souvenirs houden herinneringen warm. 

In Portugal, een tijdje geleden, vonden we ook al snel wat aardigheidjes. Helemaal enthousiast werd ik van de Portugese knijpers. Aan de waslijn van onze quinta hingen exemplaren met een heel bijzondere vormgeving, heel vernuftig. Wasgoed ophangen doen we regelmatig, dus die knijpers zouden ons ongetwijfeld vaak aan Quinta da Bouça d'Arques doen denken.

Het was nog een hele toer. Veel winkels in het oude Viana do Castelo afgestruind, maar niets te vinden. Misschien waren ze al wat ouder, of niet in een huis-tuin-en-keukenwinkel gekocht? Wel andere vrolijk gekleurde, erg on-nederlandse knijpers. Hartstikke leuk en dus gelijk meegenomen.
En nu, telkens als ik de was ophang, moet ik weer aan dat prachtige Portugese landgoed denken, met zijn rommelige waslijn en vooral de bijzondere knijpers. Het werd wel een iets andere herinnering. Want inmiddels heb ik de tekst erop ontdekt: 'Made in Italy'.

woensdag 21 augustus 2013

(Wild)westelijk Zweden

Het verkeer is beperkt. De wegen voelen eindeloos, midden tussen de naaldbomen. We genieten erg van de prachtige natuur in dit rustige deel van Zweden. Er komen warme herinneringen bij ons boven aan soortgelijke omgeving, het nóg rustiger Minnesota, Verenigde Staten. Ook hier slechts af en toe een auto, veelal op weg naar Noorwegen.

Dan, ineens, een dikke Mercedes achter ons. Zilverkleurig, spiksplinternieuw model. Hij glinstert in de zon. Zo hard als hij achter ons aan komt rijden, zo plotseling remt deze Noorse auto af en volgt ons op afstand. Af en toe gas, af en toe op de rem. Ik zie Erik alert in de binnenspiegel kijken. Kijkt nog eens naar de snelheidsmeter, naar de opgestapelde bagage achterin, in zijn buitenspiegel. Alles lijkt dik in orde. 

De Mercedes blijft om ons heen zwermen. Dan zwiept hij ineens opzij, komt naast ons rijden en blijft op onze hoogte hangen. We kijken enigszins ongerust naar Iinks, midden in het gezicht van een 'stevige jongen'. In de film zou dit het moment zijn om te bukken, en een ruk aan het stuur van de auto te geven. 


Van schrik laat Erik het gas iets los. Maar ook de Mercedes gaat langzamer rijden. En dan zien we ineens iets voor het raam verschijnen. Een roze kaartje zo groot als een Nederlands rijbewijs. Naast het kaartje een opgestoken duim en een brede lach. De 'stevige jongen' ziet er inmiddels uit als een vriendelijke Noor, trots op zijn Nederlandse afkomst.

Pffff.....