Studieadvies op de Huishoudbeurs

De hallen van de Huishoudbeurs staan vol met Blokker-spullen, de lekkerste barbecuesauzen en de nieuwste massagekussens. De Pasar Malam een leuke uitzondering. Maar verder is het gewoon meeschuifelen in de gangpaden, en proberen niet te struikelen over een boodschappenkarretje.

Tarotkaarten lezen

Tussen al die huishoudelijke zaken ook het Festival Fantastique. In deze hal een gedempter sfeer. Weinig verlichting, weinig bezoekers. Een rustmoment voor ons, waar de tarotlezeres graag gebruik van maakt: ze nodigt ons vriendelijk uit. Ach, waarom ook niet?

Ja, we hebben inderdaad een heel concrete vraag. "Is studie X een goede keuze voor dochterlief?" We geven verder nog geen halve zin aan informatie. De dame met de tarotkaarten vertelt ons niets, maar vraagt vooral. "Weet je het wel zeker? Is het wel het juiste moment om verder te studeren? Zou je niet iets meer van de wereld moeten gaan zien? Niet in je eentje, want dat past niet bij je, maar via een georganiseerd jaar? Tot je je ware roeping vindt?" 

De tarot-mevrouw kijkt wat twijfelend bij deze uitkomst. Wij niet. Want wij weten zelf sinds een paar dagen dat een vervolgstudie nu geen goede keuze is. En dat een jaar buitenland het doel wordt. Vandaag liegen de tarotkaarten in ieder geval niet. Goh, toch een beetje kippenvel.

Samen op stap

"Mevrouw, weet u misschien waar hier een dierenwinkel is?" De blonde jongeman draait zich half om en wijst nonchalant de winkelstraat in. Achter hem een meneer op leeftijd in een rolstoel, geduwd door nog zo'n leuke jongen.

Foto:  Marcelo Mokrejs

Ik kan geen antwoord geven op de vraag. Ken deze winkelstraat in Noordwijk Binnen niet zo goed. Ik twijfel eigenlijk of hier een dierenzaak is en adviseer het even aan iemand anders te vragen. Aanleiding voor de jongemannen om zich tot de oudere heer te richten: "Opa, weet u wel zeker dat er hier een dierenwinkel is?" De man kijkt zijn kleinzoons stralend aan. Ondanks zijn gehoorapparaat moeten ze het hem nog een paar keer vragen. Intussen kijken ze vriendelijk naar mij: "Dank u wel, hoor, mevrouw. We komen er wel uit."

Ik loop door en ben er een beetje stil van. Twee jongens, van die leeftijd, met hun grootvader op stap. Zo gewoon en toch ook zo bijzonder. Ik hoop dat ook zij zich daar bewust van zijn.