(Wild)westelijk Zweden

Het verkeer is beperkt. De wegen voelen eindeloos, midden tussen de naaldbomen. We genieten erg van de prachtige natuur in dit rustige deel van Zweden. Er komen warme herinneringen bij ons boven aan soortgelijke omgeving, het nóg rustiger Minnesota, Verenigde Staten. Ook hier slechts af en toe een auto, veelal op weg naar Noorwegen.

Dan, ineens, een dikke Mercedes achter ons. Zilverkleurig, spiksplinternieuw model. Hij glinstert in de zon. Zo hard als hij achter ons aan komt rijden, zo plotseling remt deze Noorse auto af en volgt ons op afstand. Af en toe gas, af en toe op de rem. Ik zie Erik alert in de binnenspiegel kijken. Kijkt nog eens naar de snelheidsmeter, naar de opgestapelde bagage achterin, in zijn buitenspiegel. Alles lijkt dik in orde. 

De Mercedes blijft om ons heen zwermen. Dan zwiept hij ineens opzij, komt naast ons rijden en blijft op onze hoogte hangen. We kijken enigszins ongerust naar Iinks, midden in het gezicht van een 'stevige jongen'. In de film zou dit het moment zijn om te bukken, en een ruk aan het stuur van de auto te geven. 

Van schrik laat Erik het gas iets los. Maar ook de Mercedes gaat langzamer rijden. En dan zien we ineens iets voor het raam verschijnen. Een roze kaartje zo groot als een Nederlands rijbewijs. Naast het kaartje een opgestoken duim en een brede lach. De 'stevige jongen' ziet er inmiddels uit als een vriendelijke Noor, trots op zijn Nederlandse afkomst.

Pffff.....